Geri dönmem olanaksız; yitirdiğim zamanı itiraf etmek, yanlış yola saptığımı kabul etmek olur bu, asla yapamam bunu.
Nasıl yaparım? Dönmek bilmez bir uğultunun eşlik ettiği şu koşuşturmacadan nasıl sıyrılıp inebilirim merdivenleri?
Mümkün değil, payına düşen kısacık zamandan bir tek saniye yitirdiğinde ömrün de yitmiştir çünkü. Ömrün, yitirdiğin o saniyeyle eştir, sadece o kadardır. Bu demektir ki, bir yol tuttuğunda ne olursa olsun devam et; ancak böylece kendini tehlikeye atmaz, kazanabilirsin.
Belki sonunda düşmek de var; ama henüz yolun başında döner, koşarak merdivenleri inmeye kalkarsan, o anda yuvarlanır gidersin; olasılık falan dinlemez, kesinlikle yuvarlanırsın.
Demem o ki; o koridorlarda bir şey görmedinse başka katlara çık, yukarıda da bulamadınsa çekinme, daha üst katlara çıkan merdivenlere saldır.
Sen çıkmaktan vazgeçmezsen basamaklar bitmez.
Sen tırmanmadıkça ayakların altında yükselip dururlar.”
Franz Kafka - Ceza Sömürgesi ve Hukuk Öyküleri
Hayat ve felsefe. ...
Hayat Felsefesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorum yazarak katkı sağlayınız...